Het ziet er niet uit dit model maar het is er eentje met een duidelijk nut. Ons moeder fluit! Op zelf gemaakte bamboefluiten nogwel. En die zijn aan de maat, of liever gezegd groot. De grootste is zelfs 65 cm. En omdat ze al jaren met een afgedankte breizak rondloopt vond ik het tijd om eens een fatsoenlijke zak te maken. En natuurlijk is hiervoor geen patroon op de markt en moest er dus worden gefantaseerd. Met veel teken- en zoekwerk werd het wel wat.
De zak heeft een lange lits zodat ze 'm over haar schouder kan dragen. Ze moet haar handen vrij hebben. In haar ene hand een blindenstok en de andere moet vrij zijn om zich te kunnen laten begeleiden. Inderdaad ze ziet niet veel meer. Maar nog steeds maakt ze prachtige muziek. Iets wat niet echt evident is als je geen muziek kunt lezen in zwartschrift. Met behulp van een opnameapp. luistert ze naar 'haar' partij en leert ze het uit haar hoofd. Ik ben zo trots op haar!! :)
wow creatief hoor!
BeantwoordenVerwijderenen wat een onwijs leuke stof!
groetjes daan
wow, gij trots op haar en zij op u, met zo'n schone zak!!!!
BeantwoordenVerwijderenIk vind dat er nog pootjes ondermoeten! ;-)
BeantwoordenVerwijderenZo lief van u en veel respect voor je moeder!
BeantwoordenVerwijderenKnap dames!
@ kloddertje roze hier: gewoon een Ikea-stofje hoor :)
BeantwoordenVerwijderenLeuke tas waar ze inderdaad veel aan zal hebben!
BeantwoordenVerwijderenEn leuke blog ook, je hebt er een volger bij. Bezoek gerust ook es mijn blog!
Een heel leuk Ikeastofje heb je gebruikt! Stevig, leuk, modern en niet gauw vuil! Je moeder zal er erg veel plezier aan beleven!
BeantwoordenVerwijderenNu ga ik even je logje verkennen. :)
Immers, logjes over tassen kunnen er niet genoeg zijn!