Ergens op het web las ik over je hoofd als een kastje. Ik heb er ook zo eentje met laatjes en kleine deurtjes. Overal zitter er wel 'dingen' opgeborgen. Sommige deurtjes maak je liever niet meer open.
Maar er zijn er ook die je telkens open doet. Je rommelt er dan even in. wordt besluiteloos en doet het deurtje weer dicht. zoiets gebeurd me nu al weken. Ik wil graag iets maken. Met stof, verf en mijn naaimachine.
Iets zoals dit .........
of deze .................
Maar ik kom er niet toe om het te beginnen. Ik verzin allerlei smoezen. Het is nu te laat, de kinderen zijn thuis. Ik moet zo koken of ik moet zo weg. Ik verzin van alles om er maar niet aan te beginnen. Maar telkens kijk ik toch weer in het laatje, de verf ligt klaar, de kwasten zijn schoon en er ligt maagdelijk bulkkatoen op een kleurtje te wachten.
Wat een gevechten kun je met jezelf voeren soms. Is dit herkenbaar?
PS tis niet dat ik stilzit hoor ik brei momenteel cowls voor de kerstmarkt, maar ik vind die niet zo leuk om over te bloggen vandaar :)
misschien moet het rijpen of anders gewoon beginnen ... het is alleen het pad dat telt ...gewoon doen dus : jump !! ;-)
BeantwoordenVerwijderenHa ha, zeker herkenbaar! Ik wil al weken iets naaien, maar ja, dan moet ik eerst de tafel opruimen, de naaimachine klaarmaken, garen zoeken, de stof strijken, etc. Allemaal smoezen natuurlijk. En haken gaat gewoon een stuk sneller, je zit lekker op de bank en hoppa! Zullen we afspreken dat we na dit weekend beginnen?? ;-)))))
BeantwoordenVerwijderen