zondag 14 april 2013

diagnose

waarom een diagnose het verschil maakt .....

ik weet dat het vreemd klinkt
maar de diagnose was een soort van vergiftigd geschenk

enerzijds bevestigde het voor hem dat hij 'anders' is
maar het verdrietige is dat dit ook nooit zal veranderen
het was vreemd voor hem te ervaren dat
de meeste mensen anders voelen en denken

toen ik hem vroeg hoe hij het krijgen van
de diagnose ervaren heeft zei hij
het is alsof we jaren alle twee in
een spiegel keken die tussen ons in stond
ieder van ons dacht dat de ander het 
zelfde voelde en dacht als zichzelf
die spiegel is nu weg gehaald
 en nu kan je zien wat de ander ervaart

voor hem zijn de emoties van een ander een soort van
grijs gebied. hij herkent ze niet en begrijpt 
ook niet wat hij ermee moet doen.
het is zoals iemand die kleurenblind is
 maar dan voor emoties en gevoelens.

hij kan ons niet goed troosten of geruststellen
hij zoekt altijd naar een soort van oplossing 
'als je nu eens zus doet of zo .... dan is het over'.
hij ervaart emoties als iets 'vervelend'

het is niet zo dat hij zelf gevoelloos is
want hij heeft zeker wel emoties.
als ik mijn gevoelens binnen zijn eigen emoties 
kan plaatsen begrijpt hij ze een beetje.

ook is het voor hem heel moeilijk om een 'gezicht te lezen'
hij voelt de spanningen niet die er soms kunnen heersen
wel voelt hij boosheid en hij vraagt dan ook heel vaak
ben je boos, terwijl ik dan verdrietig ben of bijvoorbeeld heel moe.

voorheen kon hij niet benoemen dat hij dit niet begreep
en dan nam het gesprek een vreemde wending
nu we het weten kan ik 
proberen het te vertalen naar zijn leefgebied.

ik weet dat een stempel of een diagnose niets aan
de persoon in kwestie veranderd
en voor de 'buitenwereld' blijft hij ook precies dezelfde
maar voor onze relatie is er veel veranderd
want de vanzelfsprekende 'liefde'
is voor één van beiden een vreemd begrip
voorheen was het een soort van unheimisch gevoel
nu is het duidelijker, niet gemakkelijker
maar eerder een soort van werkbare omstandigheid

inmiddels heb ik ook een pagina gemaakt

daar kun je van alles vinden
over het hebben van ASS en de relatie met ......
zoals ik al eerder zei is er over het op late leeftijd
krijgen van deze diagnose niet echt veel
te vinden en moet je het als koppel eigenlijk
maar zelf uitdokteren.veel informatie
op het web bestaat uit negatieve
informatie en dat is nu juist wat ik niet meer wil .....

4 opmerkingen:

  1. Een diagnose is geen vrijbriefje voor bepaald gedrag, maar het geeft wel veel inzichten in bepaald gedrag. Nu is het zoeken naar een nieuwe vorm van omgaan met elkaar, dat zal tijd kosten. Veel kracht en wijsheid daarbij gewenst !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik wens jullie veel rust toe nu met de diagnose. In ons gezin zijn wij ook allemaal 'anders', al is het bij ons geen ASS. Fijn voor je man dat er veel voor hem op zijn plaats valt nu. Met wat handvaten en extra info wordt het vast makkelijker! Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ASS is een lastige diagnose om te krijgen, vooral op latere leeftijd.
    Ik werk zelf met kinderen die gediagnosticeerd zijn met ASS eventueel in combinatie met andere aandoeningen.

    het is erg verhelderend wanneer je er meer over te weten komt en dan ook inderdaad ziet waar sommige dingen vandaan komen.
    zoals 100%heppie al zei is het geen vrijbrief om alles maar aan de ASS te verwijten.
    in elke relatie met een persoon met ASS is het vooral geven en op een andere manier zien te ontvangen.

    ik hoop dat jullie nu een beetje rust hebben gevonden en een goede manier weten te vinden om het beste uit jullie beiden te halen.

    liefs,
    kimberley

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik hoop dat jullie, one way or another, toch samen verder een mooi bestaan kunnen opbouwen. Ik had hier zelfs nog nooit van gehoord en ga dan ook je pagina bekijken die je gemaakt hebt. Ik hoop dat jullie door deze diagnose toch een soort van rust en meer begrip voor bepaalde situaties kunnen vinden.

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...